مرغابی یا اردک یا بَت [۳] نامی است که معمولاً برای تعدادی از گونههای مرغابی سانان در خانوادهٔ اردکیان به کار میرود. مرغابی ها به چندین زیرخانواده تقسیم میشوند. مرغابیها اغلب پرندگان آبی هستند که بیشترشان کوچکتر از همخانوادههای غاز و قو هستند. مرغابیها هم در آب دریا و هم در آب شیرین زندگی میکنند.
مرغابی پرندهایست تخمگذار که بیشتر در آب زندگی میکند. گونههای زیادی از مرغابی در دنیا هستند که هنوز شناخته نشدهاند.این پرنده پرهای چربی دارد تا با تماس به آب، پرها خیس نشود و پرنده پس از خارج شدن از آب سنگین نشود.
مرغابی یکی از اولین گونههای پرندگان است که توسط آدمی اهلی شدهاست و به نظر میرسد که نخستین بار، اهلی کردن آن در کشور مصر صورت گرفتهباشد، زیرا در حفاریهای بهعملآمده بر روی گور آمنهوتپ سوم، یکی از فراعنهٔ باستانی مصر، که در حوالی ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد میزیستهاست، تصویر یک اردک در بین گلهای لوتوس مشاهده شدهاست، و گفتنی است که مصریان باستان یکی از اولین اقوام کهن بشری هستند که اقدام به جوجهکشی از این پرنده نمودند، و شاید علت توجه مصریان باستان به پرورش این پرنده، کانالهای متعدد آبی و رودخانه طویل و ممتد نیل بوده باشد. امروزه نیز پرورش مرغابی به شدت در مصر متداول است.
مرغابی پرندهای با بدن کشیده و پاهای کوتاه است که باعث میشود بدنش نزدیکِ زمین قرار گیرد. مرغابیاز پرندگان نوکپهنی است که در جانورشناسی به آنها لاملیورستر Lamelliorostere میگویند. درازا و حجم بال مرغابی نسبت به سایر طیور متوسط است و مرغابی اهلی بدین دلیل به خوبی نمیتواند پرواز کند. حرارت طبیعی بدن اردک ۷/۴۰ درجهٔ سانتیگراد و تعداد نبض آن به طور متوسط ۳۱۲ دفعه در دقیقه و تعداد تنفسش ۱۶ – ۲۸ بار در دقیقه است. سرِ بزرگ و قطر منقار آن در بالا و پایین کم است. بدین ترتیب، از اتصال منقار به یکدیگر برجستگی خاصی از نیمرخ در آنها دیده نمیشود. حجم منقار در مرغابی ها نسبت به سایر طیور و بهخصوص غاز زیادتر است و سطح بیشتری را نسبت به سر و جثّهٔ حیوان اشغال میکند. منقار در محل اتصال به سر نازکتر از قسمت آزاد است؛ ازاینرو تقریباًً به صورت یک بیلچه درآمدهاست. منقار از غشایی صاف و هموار پوشیده شدهاست که لبه آن از یک قسمت شاخی پوشیده میشود. زبان در مرغابی قوی و عضلانی است و غدد چشائی فراوانی دارد که بهوسیلهٔ آنها میتواند تا اندازهای طعم مواد غذائی را حس کند. گردن مرغابی کوتاه و قطر آن متوسط است. پرها تمام بدن اردکها را پوشانده و غشای ضخیمی را در روی پوست تشکیل میدهد. این پرها بهخوبی روغنیاند و این امر مانع از رسیدن آب و رطوبت به بدن آن میشود.
:: بازدید از این مطلب : 20
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0