تندیس[۱] یا مجسمه پیکره‌ای است که اغلب به هدف یادآوری یا به نمایش گذاشتن وجود یک انسان، شیء، حیوان یا واقعه ساخته می‌شود. به کسی که تندیس می‌سازد پیکرتراش می‌گویند که با حجم‌سازی تفاوت دارد. مجسمه‌های بسیاری برای بزرگ‌داشت وقایع تاریخی ساخته شده‌اند. از آن جمله می‌توان به مجسمهٔ نبرد هیروشیما اشاره کرد. مجسمه‌ها ممکن است به یادبود بزرگان تاریخ ساخته شوند، همچون مجسمهٔ مهاتما گاندی، و بسیاری مجسمه‌ها نیز به‌عنوان هنری عمومی به نمایش گذاشته می‌شوند.

کلیپی از مجسمه اسب

معدودی مجسمه‌ها خود به مظهری از تاریخ بدل می‌شوند، مانند مجسمهٔ آزادی در ایالات متحدهٔ آمریکا. همچنین، در ایران، سالانه بسیاری از جشنواره‌ها و یا دوسالانه‌ها برپا می‌شود که به‌عنوان قدردانی و یادبود به برگزیدگان [تندیس] هدیه داده می‌شود؛ مانند جشنواره‌های: فیلم فجر، تندیس سیمرغ بلورین، جشنواره بین‎المللی فیلم جوان و نوجوان، دوسالانه مجسمه‎سازی، دوسالانه نگارگری، جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر، تندیس چنگ زرین، جشنواره فیلم رشد، جشنواره بین‌المللی تئاتر رضوی، جشنواره بین‌المللی تولیدات رادیویی و….

یک حیوان و یا یك نفر انسان هم می‌تواند یک مجسمه باشد. مجسمه‌ها فقط نگاه می‌کنند. مجسمه‌ها می‌توانند از مواد مختلفی چون چوب, گچ، جیپس، فایبرگلاس، فلزاتی همچون طلا، نقره و برنز، انواع سنگ‌ها مانند سنگ مرمر و … ساخته شوند و بسته به موارد استفاده در اندازه‌های مختلفی دارند:

مجسمه اسب در قدیم یکی از مجسمه های معروف بوده است چرا که اسب در بیشتر کار زار ها حضور داشت و از این رو ساخت مجسمه اسب مرسوم بوده است.

مجسمه‌های کوچک را تندیسک (statuette) نیز خوانده‌اند. مجسمه‌هایی که تنها سر و شانه را به تصویر می‌کشند نیم‌تنه (bust) نامیده می‌شوند. و به مجسمه‌هایی که در آن‌ها تنها شکل سر تصویر شده باشد، سردیس گفته می‌شود.

تندیسک‌هایی که به عنوان یادبود در مراسم‌های مختلف اهدا می‌شود را در ایران با همان عنوان تندیس می‌شناسند. در میان جنس مجسمه‌ها نوع جدیدی با نام جیپس تولید می‌شود که این نوع مجسمه مقاومت بیشتری نسبت به پلی‌استر داشته و مقاوم در برابر سرما، گرما و رطوبت می‌باشد. این نوع مجسمه‌ها را به شرط دارا بودن کیفیت مناسب رنگ می‌توان در محیط روباز و بیرون از منزل نیز نصب و به کار برد. از جمله تولید کنندگان این نوع مجسمه می‌توان به تولیدی تحت نام جیپس که دارای دامنه‌ای تحت همین نام می‌باشد (jips.ir) اشاره نمود.

یخ خشک دی اکسید کربن جامد است. این ماده معمولاً به عنوان عامل سردکننده مورد استفاده قرار می‌گیرد. یخ خشک عالی با فشردن مستقیم گاز اتمسفر در دمای ثابت ۷۸٫۵ درجه سانتیگراد زیر صفر از حالت گاز به مایع تبدیل می‌شود.

نحوه ساخت حباب یخ خشک

آنتالپی چگالش در ۷۸٫۵ درجه سانتیگراد زیر صفر ۱۹۹ کیلوژول بر کیلوگرم است. تولید یخ خشک برای پایین آوردن و سرد کردن مؤثر است در سال ۱۸۳۵ میلادی شیمیدانی از کشور فرانسه به نام آدرین ژان پیر پیلوریه[۳] برای نخستین بار یخ خشک را کشف کرد. او در آن دوران به نتایج و کاربردهایی دربارهٔ یخ خشک رسید که ۶۰ سال بعد توسط دانشمندان آزمایش و مشاهده شد. تولید یخ خشک بی‌رنگ (مرغوب) با فشرده کردن گاز دی اکسید کربن (CO۲) امکان‌پذیر است. روش‌های تولید یخ خشک به طور خلاصه به ترتیب زیر است:

۱. گاز دی اکسید کربن خالص را زیر فشار و سرما قرار می‌دهند تا به مایع تبدیل شود.

۲. در هنگام فشرده کردن مقداری از دی اکسید مایع تبخیر می‌شود و با پایین آمدن درجه حرارت دی اکسید کربن مایع، مقدار باقی مانده در نهایت به طور کامل از مایع به جامد تبدیل می‌شوند.

۳. در نهایت دی اکسید کربن جامد را که فشرده و جامد شده‌است با قالبهای کوچک یا بزرگ مکعبی، یخ خشک را بسته‌بندی می‌کنند. استانداردهای این قالب‌های مکعبی تقریباً ۳۰ کیلوگرم است.کاربردهای آن عبارت‌اند از:

استفاده برای سرد سازی بدون یخچال در موارد پزشکی، صنایع هوایی و... برای انتقال مواد خاص

استفاده برای جلوه‌های ویژه و ایجاد مه یا بخار

استفاده در آزمایشگاه‌ها و مراکز علمی

صنعت روغن

ذخیره مواد غذایی

صنعت پخت نان

کندن سرامیک از کف

پایین بردن دما در واکنش‌های شیمیایی

تهیه نوشابه

پزشکی

انتقال گیاهان

رشد گیاهان

کند کردن واکنشهای شیمیایی

عامل تولید فشار

انقباض فلزات جهت فیت شدن

چاه‌های آب

جذب کننده مگس‌ها و حشرات موذی

باران‌زا کردن ابرها

فیل یا پیل نام حیوانی بزرگ‌جثه از راسته خرطوم‌داران (Proboscidea) از خانواده فیلان (Elephantidae) است که بیشتر بومی هندوستان و آفریقا می‌باشد.

فیل‌ها سنگین‌ترین جانوران خشکی هستند. نوع بالغ فیل نر حداکثر ۶۰۰۰ کیلو وزن دارد. فیل ها ۳/۶ تا ۵٬۵ متر طول و ۳٬۲ متر ارتفاع دارد و معمولاً وزن آنها ۴ تا ۶ تن است. دو گونه فیل وجود دارد؛ یکی فیل آفریقایی که در آفریقا مخصوصا کنگو و کنیا زندگی می‌کند و دیگری هم فیل آسیایی که در هند، برمه، مالایا، سیلان و سوماترا به سر می‌برند. فیل آسیایی دارای پیشانی متورم و عاج سبک‌تر وگوش‌های کوچک‌تر است. به علاوه قد فیل هندی کوتاه‌تر است و عاج‌های فیل هندی خیلی کوچک‌تر است. از تفاوت‌های دیگر این دو نوع فیل آن است که در حالی که فیل‌های افریقایی چهار یا پنج سم در جلو و سه سم در عقب دارد در فیل آسیایی سم‌ها به ترتیب چهار و پنج عدد می‌باشد.

این جانوران از خرطوم دراز خود به عنوان دست استفاده می‌کنند و با آن غذا و آب را در دهان خود می‌گذارند. جنس عاج فیل‌ها مانند جنس دندان است. فیل‌های نر از عاج برای جنگیدن استفاده می‌کنند. فیل گیاه‌خوار است و در یک روز ممکن است ۷۰کیلو برگ و علف بخورد و ۲۰۰ لیتر آب بیاشامد. فیل حیوانی بسیار باهوش و در عینحال کینه‌جو است. به سختی رام می‌شود ولی هنگامیکه رام شد برای همیشه رام باقی می‌ماند. فیل‌ها به کندی زاد و ولد می‌کنند. زیرا دوره بارداری آنان ۲۰ ماه است.

فیل‌ها احتیاجی به دفاع از سرزمینی که در آن زندگی می‌کنند ندارند، چون به نظر می‌رسد همسایگانشان را می‌شناسند و با آن‌ها روابط دوستانه دارند. آن‌ها قدرت بینایی ضعیفی دارند ولی حس شنوایی و بویایی آن‌ها بسیار خوب است. اگر یکی از فیل‌ها احساس خطر کند، همهٔ گله گوش به زنگ می‌شود.

مرغابی یا اردک یا بَت [۳] نامی است که معمولاً برای تعدادی از گونه‌های مرغابی سانان در خانوادهٔ اردکیان به کار می‌رود. مرغابی ها به چندین زیرخانواده تقسیم می‌شوند. مرغابی‌ها اغلب پرندگان آبی هستند که بیشترشان کوچک‌تر از هم‌خانواده‌های غاز و قو هستند. مرغابی‌ها هم در آب دریا و هم در آب شیرین زندگی می‌کنند.

مرغابی پرنده‌ایست تخم‌گذار که بیشتر در آب زندگی می‌کند. گونه‌های زیادی از مرغابی در دنیا هستند که هنوز شناخته نشده‌اند.این پرنده پرهای چربی دارد تا با تماس به آب، پرها خیس نشود و پرنده پس از خارج شدن از آب سنگین نشود.

مرغابی یکی از اولین گونه‌های پرندگان است که توسط آدمی اهلی شده‌است و به نظر می‌رسد که نخستین بار، اهلی کردن آن در کشور مصر صورت گرفته‌باشد، زیرا در حفاری‌های به‌عمل‌آمده بر روی گور آمنهوتپ سوم، یکی از فراعنهٔ باستانی مصر، که در حوالی ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد می‌زیسته‌است، تصویر یک اردک در بین گل‌های لوتوس مشاهده شده‌است، و گفتنی است که مصریان باستان یکی از اولین اقوام کهن بشری هستند که اقدام به جوجه‌کشی از این پرنده نمودند، و شاید علت توجه مصریان باستان به پرورش این پرنده، کانال‌های متعدد آبی و رودخانه طویل و ممتد نیل بوده باشد. امروزه نیز پرورش مرغابی به شدت در مصر متداول است.

مرغابی پرنده‌ای با بدن کشیده و پاهای کوتاه است که باعث می‌شود بدنش نزدیکِ زمین قرار گیرد. مرغابیاز پرندگان نوک‌پهنی است که در جانورشناسی به آن‌ها لاملیورستر Lamelliorostere می‌گویند. درازا و حجم بال مرغابی نسبت به سایر طیور متوسط است و مرغابی اهلی بدین دلیل به خوبی نمی‌تواند پرواز کند. حرارت طبیعی بدن اردک ۷/۴۰ درجهٔ سانتی‌گراد و تعداد نبض آن به طور متوسط ۳۱۲ دفعه در دقیقه و تعداد تنفسش ۱۶ – ۲۸ بار در دقیقه است. سرِ بزرگ و قطر منقار آن در بالا و پایین کم است. بدین ترتیب، از اتصال منقار به یکدیگر برجستگی خاصی از نیمرخ در آن‌ها دیده نمی‌شود. حجم منقار در مرغابی ها نسبت به سایر طیور و به‌خصوص غاز زیادتر است و سطح بیشتری را نسبت به سر و جثّهٔ حیوان اشغال می‌کند. منقار در محل اتصال به سر نازک‌تر از قسمت آزاد است؛ ازاین‌رو تقریباًً به صورت یک بیلچه درآمده‌است. منقار از غشایی صاف و هموار پوشیده شده‌است که لبه آن از یک قسمت شاخی پوشیده می‌شود. زبان در مرغابی قوی و عضلانی است و غدد چشائی فراوانی دارد که به‌وسیلهٔ آن‌ها می‌تواند تا اندازه‌ای طعم مواد غذائی را حس کند. گردن مرغابی کوتاه و قطر آن متوسط است. پرها تمام بدن اردک‌ها را پوشانده و غشای ضخیمی را در روی پوست تشکیل می‌دهد. این پرها به‌خوبی روغنی‌اند و این امر مانع از رسیدن آب و رطوبت به بدن آن می‌شود.

گربه (که در افغانستان پشک گفته می‌شود) جانوری اهلی از خانواده گربه‌سانان و یک حیوان گوشتخوار است.[۱] گربه‌ها از ۶ تا ۷ ماهگی بالغ می‌شوند و توانایی تولید مثل دارند، ماده‌ها تا ۸ سالگی و نرها تا ۱۰ سالگی قابلیت جفت‌گیری دارند. دوره آبستنی گربه نیز بین ۶۱ تا ۶۸ روز (متوسط ۶۳ روز) است.

گربه، با نام علمی Felis silvestris catus، زیرگونه‌ای از گربه وحشی با نام علمی Felis catus است. برای تمایز این جانور از انواع وحشی از نام گربه خانگی یا گربه اهلی استفاده می‌شود.

حدود ۶۰۰ میلیون گربه امروزه در سراسر دنیا پراکنده‌اند و تقریباً در هر جایی که انسان‌ها زندگی می‌کنند، بود و باش دارند. نسل تقریباً تمامی این گربه‌ها به پنج گربه وحشی ماده از زیرگونه گربه دشتی آفریقایی می‌رسد که حدود ده هزار سال پیش در خاورمیانه زندگی در کنار انسان‌ها را برگزیدند، نخستین انسان‌هایی که با اهلی‌سازی گندم و جو عصر کشاورزی را آغاز کرده بودند. گربه‌ها در کنار این انسان‌ها می‌توانستند موش‌ها و جوندگان دیگری را شکار کنند که برای تغذیه از ذخیره‌های غلات دهقانان در کنار سکونتگاه‌های انسانی تجمع کرده بودند و همچنین از گزند دشمنان طبیعی متعدد خود همچون کفتارها و گربه‌های بزرگ‌تر در امان بودند. در مصر باستان گربه حیوانی مقدس به شمار می‌رفت و تا چندی پیش تصور می‌شد که این حیوان نخستین بار در مصر اهلی شده‌است، اما پیدا شدن بقایای یک گربه در یک مقبره انسانی در قبرس نشان می‌دهد که گربه‌ها در مدیترانه شرقی اهلی شده بودند. چراکه این مقبره مربوط به ۹۵۰۰ سال پیش یعنی مدتها پیش از آغاز تمدن در مصر است و از آن‌جا که نشانه‌ای از زندگی گربه‌های دشتی در طبیعت قبرس به دست نیامده تصور می‌شود که کشاورزان ساکن ترکیه گربه‌های اهلی را با خود به این جزیره آورده باشند.

جادهٔ یونگاس نامــوَر به جاده مرگ جادهٔ ۶۹ کیلومتری ِ میان لاپاز و کورویکو می‌باشد که در ۵۶ کیلومتری شمال خاوری لاپاز و در منطقهٔ یونگاس بولیوی جای دارد.

کلیپ عبور از جاده مرگ

خاستگاه آوازهٔ این جاده، خطرناک بودنش است به گونه‌ای که در سال ۱۹۹۵ بانک توسعهٔ کشورهای آمریکای لاتین یونگاس را خطرناک‌ترین جادهٔ جهان نام نهاد. برآوردی در سال ۲۰۰۶ نشان داد سالانه ۲۰۰ تا ۳۰۰ تن در این جاده جان خود را از دست می‌دهند.

یک جادهٔ یونگاس جنوبی هم هست که لاپاز را به چولومانی می‌پیوندد و از آن با نام جاده‌ای که در خطرناک بودن دست کمی از یونگاس شمالی ندارد یاد می‌شود.

بنا بر گزارش انجمن بین المللی سفرهای امن جاده ای، عنوان خطرناک ترین جاده دنیا به جاده یونگاس در بولیوی آمریکای جنوبی تعلق می گیرد. اگر جاده های دیگر خطرناک به نظر می رسیدند، پا گذاردن در این جاده نوعی خودکشی محسوب می شود. این جاده دهه 1930 توسط زندانیان جنگ پاراگوئه ساخته شد. یونگاس با اسم مستعار "جاده مرگ" تنها مسیری است که از اعماق جنگل آمازون و رشته کوه های بلند آَندز و دره های عمیق آن می گذرد تا دو شهر لاپاز و کورویکو را به هم متصل کند. رانندگی در طول مسیر جاده یونگاس همانند رانندگی بر روی ترن هوایی است. در بعضی از نقاط ارتفاع جاده به 3600 متر از سطح دریا می رسد حال آنکه دره ای با عمق 2800 متر به فاصله چند سانتی متر از کنار جاده قرار دارد و کوچکترین خطا باعث سقوط به آن دره عمیق مرگبار می شود. تصاویر در فصول مختلف سال و از مکان های متفاوت این جاده تهیه شده است

ورزش چترپرى یا پرش با چتربال[۱] یا یا چتربال سواری پاراگلایدر (به انگلیسی: Paragliding) یک ورزش تفریحی و رقابتی مخاطره آمیز است. در هنگام پرواز، خلبان آن پروازى با ویژگى هایى مثل سبک وزنى و پرواز آزاد را به طور همزمان با یک چتربال (به انگلیسی: Paraglider) كه در واقع نوعى بادپر است تجربه مى كند. چتربال موتور ندارد و نشست و برخاست آن توسط پاهاى خلبان انجام مى گیرد. در هنگام پرش، خلبان خود را با تسمه‌هایی به یک چتربال، وصل مى كند. این چتربال مانند بال هواپیما باعث تعلیق می‌شود و خلبان با استفاده از طناب‌هایی چتربال را کنترل می‌کند تا جهت و سرعت حرکت خود را تغییر دهد. چتربال یک وسیله نوظهور پروازی است که به سرعت در جهان در حال توسعه می باشد. این وسیله ساده ترین وآخرین دستاورد بشر برای پرواز شخصی است.

پاراگلایدر سواری در کلیپ زیر

این وسیله با توجه به اینکه وزن و حجم کوچکی دارد به راحتی قابل حمل میباشد. سازه بال از نوعی پارچه خاص نایلونی و توسط بندهایی بسیار محکم از جنس کولار ترکیب یافته اند، که توسط یک قفل فولادی بنام کارابین به هارنس که همان صندلی و در بر گیرنده خلبان است متصل می گردد. پرواز می‌تواند به چند شکل آغاز شود. در روش اول خلبان با سرعت در جهت مخالف باد می‌دود و چتر را پشت سر خود می‌کشد. برخورد باد به زیر چتر آن را به احتزاز درمی‌آورد و نهایتاً موجب به پرواز درآمدن خلبان می‌شود. اگر باد شدیدتر باشد گاهی خلبان ابتدا در جهت مخالف می‌ایستد تا باد چتربال را از زمین جدا کند و سپس برگشته و شروع به دویدن می‌کند تا از زمین جدا شود. این روش‌ها معمولاً در نواحی کوهستانی انجام می‌شود تا خلبان بتواند از تفاوت ارتفاعش با زمین پست‌تر نیز برای تداوم مدت پرواز استفاده کند.

در روش دوم که معمولاً در نواحی پست استفاده می‌شود، خلبان به کمک یک وسیله دیگر کشیده می‌شود تا به ارتفاع مناسب برسد (معمولاً زیر ۳۰۰۰ پا) و بعد خود را از طنابی که توسط آن کشیده شده جدا می‌کند و مستقلاً پرواز می‌کند.

پارکور (به فرانسوی: Parkour) یا هنر جابجایی (به فرانسوی: L'art du déplacement) یا شهرنوردی یک راه نوین برای تعامل با محیط اطراف فقط با استفاده از توانایی‌های انسان است. داوید بل، بنیان‌گذار پارکور در فرانسه می‌گوید: «جنبهٔ فیزیکی پارکور، غلبه‌کردن بر تمامی موانع پیش روست، درست مانند این‌که در شرایط اضطراری گیر کرده باشید. پارکور فقط صرف حرکات نیست، بلکه مجموعه‌ای هدفمند، و دارای فلسفهٔ خاص خویش است. پس هدف پارکور، رسیدن به مقصد با استفاده از کاراترین، روان‌ترین و مستقیم‌ترین مسیر و مناسب‌ترین حرکات است که می‌تواند شامل دویدن، پریدن، بالا رفتن و خزیدن باشد». «کارایی» یکی از مهم‌ترین مشخصه‌های پارکور است، و به این معنی است که لازم نیست حرکات، سریع‌ترین باشند، بلکه باید مستقیم‌ترین و با صرف انرژی کمتری انجام شوند و همچنین مانع آسیب دیدگی دراز مدت یا کوتاه مدت شوند.

به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود. پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته، وجود داشته‌است. انسان‌ها به طور طبیعی گستره‌ای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را برای گذشتن از موانع به وجود می‌آورد. از آن گذشته، کودکان به سهولت و صورت بدیع و با نشاط حرکت می‌کنند، ولی ما هنگامی که شروع به حرکت آگاهانه می‌کنیم، آن ویژگی را از دست می‌دهیم. افراد زیادی در طول تاریخ بر روی حرکت انسان و بهبود آن کار کرده‌اند (از جمله عیاران کاغذباز).

اما پارکور به معنای خاص آن، توسط ریموند بل (Raymond Belle) که یک سرباز فرانسوی در جنگ ویتنام بود پایه‌گذاری شد. او و همراهانش به‌دنبال به وجود آوردن یک روش کارا و مناسب برای «تعقیب و فرار» بودند. این فعالیت‌ها، سرانجام توسط فرزندش دیوید بل (David Belle) به‌صورت مدوّن درآمد. داوید بیشتر عمر خود را صرف سامان‌دهی این ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد. او و دوستانش، از جمله سباستین فوکان (Sebastien Foucan) که مشهورترین آن‌هاست، با آموزش‌های ریموند بل این ورزش را از ترکیب ورزش‌های مختلفی مانند ژیمناستیک و با هدف کمک‌کردن به دیگران در مواقع اضطراری، در حاشیه پاریس به وجود آوردند.

میمون‌ها از نسل پیش‌میمونیان پدید آمده‌اند. میمون‌ مانندهای اولیه در آمریکای جنوبی طی نود میلیون سال به رده پَخ‌بینیان (مارموستها،میمون‌های عنکبوتی و غیره) تکامل یافته‌اند که ویژه جهان نو (قاره آمریکا) هستند. در جهان کهن تکامل میمون مسیر متفاوت و پرثمرتری را پیمود که نخستین گام آن پیدایش رده راست‌بینیان (ماکاکها، بابونها و غیره) بود.

اولین میمونی که به فضا پرتاب شد، در سال ۱۹۴۹ توسط ایالات متحده آمریکا و بر روی موشک موسوم به V-2 به ارتفاع ۱۳۴ کیلومتر از سطح زمین رسید. این میمون در مسیر بازگشت، به دلیل بازنشدن چتر نجات کشته شد.

تا کنون پنج دولت ایالات متحده آمریکا، اتحاد شوروی، فرانسه، آرژانتین و ایران میمون به فضا پرتاب کرده‌اند

میمون سرخ گونه ای از میمون‌های بر قدیم هستند.آنها نزدیکترین نوع به میمون سیاه و سفید هستند و خیلی از گونه‌هایشان گروههایی را با میمون آبی تشکیل دادند و با آنها زندگی کردند.زیر گونه‌ای از این میمون به نام میمون سرخ غربی خیلی زیاد توسط شامپانزه‌ها شکار می‌شود.

میمون سرخ غربی نوعی میمون از زیر گونه‌های میمون‌های بر قدیم است و اغلب توسط شامپانزهها به خاطر گوشتشان شکار می‌شوند.در سال ۱۹۹۴ این میمونها باعث آلودگی تعداد زیادی از شامپانزه‌ها که آنان را شکار کرده بودند به ویروس «ابولا» شدند.

میمون سرخ غربی دارای سه زیرگونه می‌باشد:

میمون مایل به سرخ.

میمون سرخ تمینکس.

میمون سرخ خانم والدرون.

زیرگونه والدرون شدیداً در حال انقراض است و یا حتی ممکن است تا الان کاملاً منقرض شده باشد.اما دو زیر گونه دیگر منقرض نشده‌اند اما خطر انقراض آنان را به شدت تهدید می‌کند.

طول سر و بدن آنها ۴۵ تا ۶۷ سانتیمتر است و دمی به طول ۸۰ سانتیمتر دارند و وزنشان بین ۵ تا ۱۱ کیلوگرم البته نرها به صورت ناچیزی از ماده‌ها سنگین تر هستند.بدنی لاغر با اعضای کشیده دارند.پوشش بدنشان خاکستری-قهوه‌ای یا سیاه است.دستها و سر و پاها قهوه‌ای مایل به سرخ و شکمشان سفید است.

هاوربورد چرخ دار، اسکوتر برقی هوشمند، مینی سگوی (segway) و حتی صفحه هوشمند تعادلی. اینها برخی از نامهای گجت جنجالی و تازه وارد است که استفاده از آن بین افراد مشهور همه گیر شده و به همین دلیل، احتمالاً تاکنون تصاویر مربوط به آن را در ویدیوها و شبکه های اجتماعی مشاهده کرده اید.

حتی اگر تصویر این گجت ها را ندیده باشید، اخبار انفجار آنها به گوش شما رسیده است؛ محصولاتی که از یک باتری غول آسا برای تامین انرژی خود بهره می گیرند و به همین دلیل، در صورت بی کیفیت بودن باتری، بسیار بیشتر از تلفن هوشمند برای کاربر خطرناک هستند.

ویدئو جالب از هاوربورد

اما سرچشمه همه این جار جنجال به کشور چین باز می گردد، جایی که سازندگان متعددی در حال ساخت کپی از روی آیفون و گلکسی های سامسونگ بودند. همین سازندگان، پس از آشنایی با هاوربوردچرخ دار، کپی برداری از روی آن را آغاز کرده و کاربران را با چنین ابزاری آشنا نمودند.

البته همین سازندگان متعدد و بی نام و نشان چینی موجب شدند نام های فراوانی برای اشاره به این گجت ها وجود داشته باشد و هرازچندگاهی نیز اخبار انفجار باتری نمونه های بی کیفیت آن از گوشه و کنار به گوش برسد.

در نهایت اما همه این محصولات صرف نظر از نام ها و مدل های گوناگون، از ساختار بسیار مشابهی برخوردار هستند و بخش عمده تفاوت های آنها به ویژگی های جانبی و کیفیت ساخت دستگاه باز می گردد.

دزدی یا سرقت در حقوق کیفری به گرفتن غیرقانونی اموال دیگران بدون رضایت آنها می‌گویند. به کسی که عمل دزدی را انجام می‌دهد دزد می‌گویند.

و یا تعریف دزدی از نگاهی دیگر : سوء استفاده از جهل یا غفلت شخصی برای به دست آوردن بخشی از اموال مادی یا معنوی وی به نفع خود یا دیگران.

در این کلیپ شما تعقیب و گریز بین یک موتور سوار و دزد را شاهد خواهید بود داستان از آنجا شروع می شود که موتور سوار در حالیکه پشت چراق قرمز ایستاده است متوجه می شود که دزدی کیف خانمی را ربوده است و سپس به سرعت موتور را رها کرده و به دنبال دزد می روید و بدین صورت موتور سوار دزد را غافلگیر می کند

کلیپ مربوط به غافلگیری دزد توسط موتور سوار را با کلیک بر ر.ی تصویر زیر مشاهده کنید

نیروی نظامی عنوانی کلی ست که به هر گونه نیرویی که خواه در سازمانی رسمی و حکومتی و یا غیررسمی در قالب سازمان‌های شبه نظامی و حتی چریکی برای جنگ و پیکار آموزش دیده باشد گفته می‌شود. این تعریف بسیار گسترده و فراخ که دربردارنده همه جنبه‌های نظامی گری ست برآیند کاربرد بسیار جوراجور این واژه در زبان فارسی ست. این کاربردها را می‌توان این گونه دسته‌بندی نمود:

این نیروها تمرین نطامی منطمی را دنبال می کنند.

تمرین نظامی هر نیروی انتظامی کشور متفاوت است و به استراتژی های کلی نیروی نظامی آن کشور مربوط می شود.

کلیپ تمرین نظامی

توان کلی نظامی یک کشور یا سازمان یا گروه؛ برای نمونه: «ایران نیروی نظامی برتر خلیج فارس». این کاربرد تنها به صورت فرد (نیروی نظامی) استفاده می‌شود نه جمع (نیروهای نظامی). با این همه در این مفهوم کاربرد عبارت «قدرت نظامی» یا «توان نظامی» به مراتب بیشتر از «نیروی نظامی» است.

افسران و سربازانی که در یک سازمان نظامی رسمی مانند ارتش مشغول به خدمت هستند. برای نمونه: «در زمینه شمار نیروهای نظامی نیز، همچنان چین با داشتن دو میلیون و ۲۸۵ هزار نفر، دارای پرشمارترین نیروی مسلح در جهان است»[۱] گاه از این افسران و سربازان با نام مختصر «نیرو» یاد می‌شود. مانند: «آمریکا در حال حاضر بین ۴۵۰۰ تا ۵۰۰۰ نیرو در عراق مستقر دارد.».[۲]

رزمندگانی که در یک سازمان شبه نظامی برای اهداف راهبردی و گذرا بیشتر به منظور دفاع آموزش می‌بینند. نمونه این رزمندگان را در قالب سازمان‌های شبه نظامی در سرتاسر جهان می‌یابیم. برای نمونه سازمان بسیج در جمهوری اسلامی ایران.

جنگجویان یا کشتارسالارانی (تروریست‌هایی) که در قالب جنگ‌های چریکی به نبرد مشغول می‌شوند. هرچند به نظر می‌رسد از آنجا که معمولاً همه چریک‌ها و کشتارسالاران به نوعی مستقیماً درگیر نبردند صفت «نظامی» دربارهٔ آنها صفتی توصیفی باشد نه احترازی به این معنا که آنان نیروی غیرنظامی هم داشته باشند. شاید به همین دلیل است که بیشترین کاربرد دربارهٔ آنها با حذف قید نظامی همراه است مانند: «در سپتامبر ۲۰۱۴ سیا اعلام کرد که تعداد نیروهای داعش بین ۲۰ هزار تا ۵۰۰. ۳۱ تن است

پرش از ویله پرنده و یا ارتفاع ثابت بوسیله چتر را چتر بازی می‌گویند.

چتر بازی دارای انواع مختلف است:

چتربازی اتوماتیک نوعی از چتربازی می‌باشد که در چتر آن بصورت اتوماتیک بعد از پرش چتر باز از وسیله پرنده باز شده و چتر باز نقشی در بازکردن چتر ندارد گفتنی است این نوع چتر بازی بیشتر کاربرد نظامی دارد ولی بعلت داشتن اشکالاتی، در اکثر نقاط دنیا این روش چتربازی در حال محو شدن است.

چتر بازی سقوط آزاد نوعی از چتر بازی است که شخص چترباز اقدام به بازکردن چتر خود مینماید این روش چتر بازی بعلت داشت کنترل بیشتر بر روی چتر - سرعت بالا - امکان پرش در سرعت بالای باد - امکان سقوط بیشتر برای چتر باز (بازکردن چتر در اختیار چتر باز است) بیشتر مورد توجه است.

چتر بازی سقوط آزاد یکی از هیجانی ترین ورزش ها می باشد و برای افرادی که در زندگی به دنبال کسب هیجان هستند بسیار سودمند می باشد.

از ای رو چتر بازی سقوط آزاد در بین علاقه مندان به چتر بازی از اهمیت بیشتری برخوردار است .

پرش از ویله پرنده و یا ارتفاع ثابت بوسیله چتر را چتر بازی می‌گویند.

چتر بازی دارای انواع مختلف است:

چتربازی اتوماتیک نوعی از چتربازی می‌باشد که در چتر آن بصورت اتوماتیک بعد از پرش چتر باز از وسیله پرنده باز شده و چتر باز نقشی در بازکردن چتر ندارد گفتنی است این نوع چتر بازی بیشتر کاربرد نظامی دارد ولی بعلت داشتن اشکالاتی، در اکثر نقاط دنیا این روش چتربازی در حال محو شدن است.

چتر بازی سقوط آزاد نوعی از چتر بازی است که شخص چترباز اقدام به بازکردن چتر خود مینماید این روش چتر بازی بعلت داشت کنترل بیشتر بر روی چتر - سرعت بالا - امکان پرش در سرعت بالای باد - امکان سقوط بیشتر برای چتر باز (بازکردن چتر در اختیار چتر باز است) بیشتر مورد توجه است.

پیاده‌نظام چترباز یک پیاده‌نظام بوده که به منظور انجام عملیات چتربازی و رزم در میدان نبرد در شرایط خاص توسط نیروی هوابرد کشورها آموزش و مورد استفاده قرار می‌گیرد. چتربازها می‌توانند در آب یا خشکی فرود بیایند. هواپیماها موظفنر چتربازها را از ارتفاع ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ متری رها کنند. نفرات می‌توانند به صورت مسلح و یا بدون سلاح از هواپیما پرش نمایند. سلاح و تجهیزات قابل حمل توسط این نظامیان حداکثر می‌تواند تا ۵۰ کیلوگرم (۱۱۰ پوند) قابل افزایش باشد.

تردستی یا چشم‌بندی یا شعبده فنّی ست برای نمودن اثری عجیب به حواسّ انسان‌ها به روش خاص. چه مرموز و چه با روش‌های فیزیکی؛ چه بر ذهن اثر گذارد و چه بر چشم و گوش و حواس.

یعنی تردست به بیننده چیزی نشان می‌دهد که واقعاً اتّفاق نیفتاده؛ به این هدف که او باور کند.

انواع تردستی

تردستی از نظر سبک سه دسته است:

عادی

تشریفاتی و رسمی: این عمل به صورت نمایش‌هایی در شهرهای اروپایی معمول بوده.

pow-wow: که نوع عامیانهٔ آن است

تفاوت تردستی با جادوگری

تردستی یک هنر است و با حقه‌های مختلف مردم را متحیر می‌کنند. اما جادوگری انجام کارهای غیرعادی با نیرویی خاص است.

روش و ابزار و شرایط تردستی

شعبده بازی چند قانون و اصل مهم دارد که حتماً باید آن‌ها را رعایت کنید. مثلاً هیچ‌گاه نباید شعبده بازی را برای یک نفر دو بار انجام دهید، یا نباید راز آن را بازگو کنید و... برای افزایش مهارت شعبده بازی خود نیاز به تمرین‌های زیادی دارید که برای مثال برای بار اول جلوی آیینه تمرین کنید، برای بار دوم جلوی کسی که شما را تشویق می‌کند مانند خانواده و... و وقتی به مهارت کافی دست پیدا کردید جلوی تماشاچیان به انجام آن بپردازید.

شرایط

خطای دید بیننده

سرعت عمل

روش:

حرکات سریع rapid motions

حرکات پنهان

ابزارها

ابزارهای مخصوصی، عمدتاً برای پنهان کاری

سوسک حمام یا سوسری جانداری است بندپا از ردهٔ حشرات، زیرردهٔ بالداران (Pterygota) فروردهٔ نوبالان (Neoptera)، راستهٔ سوسریان (Blattodea). سوسک نامی کلّی است برای خانوادهٔ سوسری‌ها. بسیاری از مردم، سوسری‌ها (سوسک حمام یاcockroachs) را با سوسک‌ها (Beetles) اشتباه می‌گیرند. سوسک‌ها دارای یک لایه یا قاب محکم و محافظ روی بالاهای خود هستند و قبل از پرواز باید ابتدا آن را کنار بزنند، ولی سوسری‌ها روی بالشان قاب ندارند.

تصویر سوسک درختی

سوسک اره‌کش خال‌سفید

سوسک‌ها بزرگ‌ترین گروه حشره‌ها را به خود اختصاص داده‌اند و در محیط زیست‌های مختلفی دیده می‌شوند. از زمین‌های سنگلاخی تا جنگل‌های استوایی تحت قلمرو خیاطی‌ها به‌حساب می‌آید. بیشتر سوسک‌ها قدرت پرواز دارند. آن‌ها دارای بال‌هایی هستند که وقتی درحال پرواز نیستند، آن‌ها را در محفظهٔ محکمی روی پشت خود جمع می‌کنند و در زیر این محفظه نگهداری می‌کنند. سوسک‌ها از انواع مختلف گیاهان، گونه‌های حیوانات و لاشه‌های مردهٔ آن‌ها تغذیه می‌کنند.

تمام سوسک‌ها دارای بخش‌هایی برای نیش زدن و جویدن در ناحیهٔ دهان خود هستند. بعضی از سوسک‌ها دارای آرواره‌های بزرگی هستند که آن‌ها را قادر می‌سازد به طعمهٔ خود حمله کرده و آن را قطعه‌قطعه کنند. سوسک‌های دیگر مثل شپشهٔ گندم دارای آرواره‌های کوچکی در انتهای پوزهٔ درازشان هستند. شپشهٔ گندم پوزهٔ بلند خود را برای سوراخ کردن اجسام سخت و رسیدن به غذا به‌کار می‌برد. او دارای شاخک‌های زانویی است که می‌تواند آن‌ها را خم کرده و در شیار پوزه‌اش پنهان کند.

کوچک‌ترین حشره‌های جهان، سوسک‌های دارای بال‌های پردار هستند. بدن بعضی از آن‌ها دارای طول کمتر از ۵ میلیمتر است. نوع نر خیاطی گرد آمریکایی جنوبی درازترین سوسک در جهان است. این سوسک دارای دو شاخ بزرگ است و می‌تواند تا ۱۵ سانتیمتر (۶ اینچ) رشد کند و قد بکشد! بیشتر سوسک‌ها هرگز آب نمی‌نوشند. بچهٔ برخی از سوسک‌ها می‌توانند بدون غذا تا ۵ سال زنده بمانند.

گُربه (که در افغانستان پشک گفته می‌شود) جانوری اهلی از خانواده گربه‌سانان و یک حیوان گوشتخوار است.[۱] گربه‌ها از ۶ تا ۷ ماهگی بالغ می‌شوند و توانایی تولید مثل دارند، ماده‌ها تا ۸ سالگی و نرها تا ۱۰ سالگی قابلیت جفت‌گیری دارند. دوره آبستنی گربه نیز بین ۶۱ تا ۶۸ روز (متوسط ۶۳ روز) است.

گربه، با نام علمی Felis silvestris catus، زیرگونه‌ای از گربه وحشی با نام علمی Felis catus است. برای تمایز این جانور از انواع وحشی از نام گربه خانگی یا گربه اهلی استفاده می‌شود.

حدود ۶۰۰ میلیون گربه امروزه در سراسر دنیا پراکنده‌اند و تقریباً در هر جایی که انسان‌ها زندگی می‌کنند، بود و باش دارند. نسل تقریباً تمامی این گربه‌ها به پنج گربه وحشی ماده از زیرگونه گربه دشتی آفریقایی می‌رسد که حدود ده هزار سال پیش در خاورمیانه زندگی در کنار انسان‌ها را برگزیدند، نخستین انسان‌هایی که با اهلی‌سازی گندم و جو عصر کشاورزی را آغاز کرده بودند. گربه‌ها در کنار این انسان‌ها می‌توانستند موش‌ها و جوندگان دیگری را شکار کنند که برای تغذیه از ذخیره‌های غلات دهقانان در کنار سکونتگاه‌های انسانی تجمع کرده بودند و همچنین از گزند دشمنان طبیعی متعدد خود همچون کفتارها و گربه‌های بزرگ‌تر در امان بودند. در مصر باستان گربه حیوانی مقدس به شمار می‌رفت و تا چندی پیش تصور می‌شد که این حیوان نخستین بار در مصر اهلی شده‌است، اما پیدا شدن بقایای یک گربه در یک مقبره انسانی در قبرس نشان می‌دهد که گربه‌ها در مدیترانه شرقی اهلی شده بودند. چراکه این مقبره مربوط به ۹۵۰۰ سال پیش یعنی مدتها پیش از آغاز تمدن در مصر است و از آن‌جا که نشانه‌ای از زندگی گربه‌های دشتی در طبیعت قبرس به دست نیامده تصور می‌شود که کشاورزان ساکن ترکیه گربه‌های اهلی را با خود به این جزیره آورده باشند.

تنیس روی میز یا پینگ پنگ ورزشی است که روی میز انجام می‌شود و دو یا چهار بازیکن در آن مشارکت دارند و هر بازیکن یک راکت دارد و با بهره‌گیری از آن به توپ ضربه می‌زند. در وسط میز یک تور قرار دارد و برخورد توپ موقع برخورد با آن تابع قوانین خاصی است. توپ در این ورزش سبک (سفید یا نارنجی رنگ) و توخالی است. جنس میز از چوب و سخت است.

تنیس روی میز توسط فدراسیون جهانی تنیس روی میز که در سال ۱۹۲۶ تأسیس شد اداره می‌شود.[۱]

از سال ۱۹۸۸ تنیس روی میز به ورزش‌های المپیک اضافه شد.[۲]

فرق تنیس با پینگ پنگ (ping pong) در چند چیز مختلف است.

اصلی‌ترین آن در ضربه است در تنیس توپ قبل از به زمین‌خوردن می‌توان برگشت زد اما در پینگ پنگ توپ باید حتماً بعد از یک بار زمین‌خوردن برگشت زده شود.

زمین پینگ پنگ کوچک‌تر و راکت و توپ نیز همین‌طور کوچک‌تر می‌باشد.

راکت تنیس می‌تواند در سایزهای مختلف باشد اما سایز راکت پینگ پنگ تغییرپذیر نیست.

خاستگاه این بازی بریتانیا است که در سالهای ۱۸۹۰–۱۸۸۰ شاهزادگان (زمان ملکه ویکتوریا) طبقهٔ بالا پس از خوردن ناهار برای سرگرمی به آن می‌پرداختند. گویا در آن زمان آن‌ها ترجیح می‌دادند تا به جای آنکه در زیر آفتاب تنیس بازی کنند به انجام ورزشی بپردازند که در زیر سقف باشد، پس تنیس روی میز را ساختند. در برخی کشورهای انگلیسی زبان، دانشگاه‌ها و مدارس و مراکز ورزشی از بکار بردن واژهٔ پینگ پنگ برای این رشتهٔ ورزشی منع شده‌اند و بجای آن باید از تنیس روی میز استفاده کنند. دلیل آن هم لفظ واژهٔ پینگ پنگ است که در گذشته برای تمسخر و یا تحقیر ساکنان شرق آسیا استفاده می‌شده است و دارای بار نژادپرستی است. همچنین گفته می‌شود که تنیس روی میز نام ورزش است ولیپینگ پنگ نام یک برند آمریکایی است که در سال ۱۹۰۱ ثبت شده و در وبسایت خود نیز به تفاوت تعریف تنیس روی میز و پینگ پنگ پرداخته است.

جوجه‌تیغی یا خارپشت به جانوران پستانداری گفته می‌شود که در خانواده خارپشت‌ها (نام علمی: Erinaceidae) قرار می‌گیرند. گاه تَشی نیز به دلیل خارهایی که بر پشت آن قرار دارد جوجه تیغی و خارپشت نامیده می‌شود اما تشی جانوری کاملاً متفاوت از راسته جوندگان است، در حالی که جوجه‌تیغی‌ها کوچکتر و همه‌چیزخوار و از راسته پستانداران حشره‌خوار هستند.

در مجموع ۱۷ گونه جوجه تیغی در نقاط مختلف آسیا، اروپا، آفریقا شناسایی شده که در پنج سرده زیستی جای می‌گیرند. این حیوان بومی بر جدید یعنی استرالیا و آمریکا نیست. نزدیکترین خویشاندان این جانور حشره‌خوارها یعنی اعضای خانوادهٔ Soricidae هستند که ظاهری بسان موش کور دارند اما مثل جوجه تیغی‌ها به راسته حشره‌خوارها تعلق دارند. جوجه تیغی‌ها از پستانداران اولیه به شمار می‌روند و مثل اغلب آن‌ها به زندگی شب‌زی و رژیم غذایی حشره‌خواری خو گرفته‌اند.

این جانور به‌وسیلهٔ خارهای که برپشتش قرار دارد از خود دفاع می‌کند. این خارها در واقع موهایی توخالی هستند که کراتین موجود در آن‌ها باعث تیزی و سفتی شده‌است و بر خلاف باور عمومی سمی نیست. جوجه‌تیغی‌ها اغلب در هنگام احساس خطر خود را به صورت گلوله در می‌آورند به طوری‌که تمام تیغ‌های آن‌ها رو به سمت بیرون قرار می‌گیرد. تمام گونه‌های جوجه تیغی از این مکانیسم دفاعی بهره‌مند هستند اما موفقیت آن‌ها بستگی به میزان تیغ‌هایشان دارد. به همین دلیل گونه‌هایی از جوجه‌تیغی که برای وزن کمتر از تیغ‌های کمتری برخوردارند بیشتر تمایل دارند تا از دشمن فرار کرده و گاهی به او حمله کنند و از تیغ‌هایشان به عنوان آخرین حربه استفاده کنند.

جوجه‌تیغی‌ها در طول روز می‌خوابند، عصرها در جستجوی غذا به بیرون می‌روند، حتی گاهی تا نیم فرسنگ از پی غذا راه طی می‌کنند.جوجه تیغی عمدتا حشره‌خوار است و غذای اصلی آن را بی‌مهرگان مانند حشرات و لارو آن‌ها و حلزون و کرم خاکی تشکیل می‌دهد. گاهی از مهره‌داران کوچک مثل قورباغه، موش و مارمولک (فیلم) و تخم پرندگان، و همینطور غذاهای گیاهی مثل ریشه علف‌ها، میوه‌ها و قارچ نیز تغذیه می‌کنند.

گُربه (که در افغانستان پشک گفته می‌شود) جانوری اهلی از خانواده گربه‌سانان و یک حیوان گوشتخوار است.[۱] گربه‌ها از ۶ تا ۷ ماهگی بالغ می‌شوند و توانایی تولید مثل دارند، ماده‌ها تا ۸ سالگی و نرها تا ۱۰ سالگی قابلیت جفت‌گیری دارند. دوره آبستنی گربه نیز بین ۶۱ تا ۶۸ روز (متوسط ۶۳ روز) است.

گربه، با نام علمی Felis silvestris catus، زیرگونه‌ای از گربه وحشی با نام علمی Felis catus است. برای تمایز این جانور از انواع وحشی از نام گربه خانگی یا گربه اهلی استفاده می‌شود.

حدود ۶۰۰ میلیون گربه امروزه در سراسر دنیا پراکنده‌اند و تقریباً در هر جایی که انسان‌ها زندگی می‌کنند، بود و باش دارند. نسل تقریباً تمامی این گربه‌ها به پنج گربه وحشی ماده از زیرگونه گربه دشتی آفریقایی می‌رسد که حدود ده هزار سال پیش در خاورمیانه زندگی در کنار انسان‌ها را برگزیدند، نخستین انسان‌هایی که با اهلی‌سازی گندم و جو عصر کشاورزی را آغاز کرده بودند. گربه‌ها در کنار این انسان‌ها می‌توانستند موش‌ها و جوندگان دیگری را شکار کنند که برای تغذیه از ذخیره‌های غلات دهقانان در کنار سکونتگاه‌های انسانی تجمع کرده بودند و همچنین از گزند دشمنان طبیعی متعدد خود همچون کفتارها و گربه‌های بزرگ‌تر در امان بودند. در مصر باستان گربه حیوانی مقدس به شمار می‌رفت و تا چندی پیش تصور می‌شد که این حیوان نخستین بار در مصر اهلی شده‌است، اما پیدا شدن بقایای یک گربه در یک مقبره انسانی در قبرس نشان می‌دهد که گربه‌ها در مدیترانه شرقی اهلی شده بودند. چراکه این مقبره مربوط به ۹۵۰۰ سال پیش یعنی مدتها پیش از آغاز تمدن در مصر است و از آن‌جا که نشانه‌ای از زندگی گربه‌های دشتی در طبیعت قبرس به دست نیامده تصور می‌شود که کشاورزان ساکن ترکیه گربه‌های اهلی را با خود به این جزیره آورده باشند.

گُربه (که در افغانستان پشک گفته می‌شود) جانوری اهلی از خانواده گربه‌سانان و یک حیوان گوشتخوار است.[۱] گربه‌ها از ۶ تا ۷ ماهگی بالغ می‌شوند و توانایی تولید مثل دارند، ماده‌ها تا ۸ سالگی و نرها تا ۱۰ سالگی قابلیت جفت‌گیری دارند. دوره آبستنی گربه نیز بین ۶۱ تا ۶۸ روز (متوسط ۶۳ روز) است.

گربه، با نام علمی Felis silvestris catus، زیرگونه‌ای از گربه وحشی با نام علمی Felis catus است. برای تمایز این جانور از انواع وحشی از نام گربه خانگی یا گربه اهلی استفاده می‌شود.

حدود ۶۰۰ میلیون گربه امروزه در سراسر دنیا پراکنده‌اند و تقریباً در هر جایی که انسان‌ها زندگی می‌کنند، بود و باش دارند. نسل تقریباً تمامی این گربه‌ها به پنج گربه وحشی ماده از زیرگونه گربه دشتی آفریقایی می‌رسد که حدود ده هزار سال پیش در خاورمیانه زندگی در کنار انسان‌ها را برگزیدند، نخستین انسان‌هایی که با اهلی‌سازی گندم و جو عصر کشاورزی را آغاز کرده بودند. گربه‌ها در کنار این انسان‌ها می‌توانستند موش‌ها و جوندگان دیگری را شکار کنند که برای تغذیه از ذخیره‌های غلات دهقانان در کنار سکونتگاه‌های انسانی تجمع کرده بودند و همچنین از گزند دشمنان طبیعی متعدد خود همچون کفتارها و گربه‌های بزرگ‌تر در امان بودند. در مصر باستان گربه حیوانی مقدس به شمار می‌رفت و تا چندی پیش تصور می‌شد که این حیوان نخستین بار در مصر اهلی شده‌است، اما پیدا شدن بقایای یک گربه در یک مقبره انسانی در قبرس نشان می‌دهد که گربه‌ها در مدیترانه شرقی اهلی شده بودند. چراکه این مقبره مربوط به ۹۵۰۰ سال پیش یعنی مدتها پیش از آغاز تمدن در مصر است و از آن‌جا که نشانه‌ای از زندگی گربه‌های دشتی در طبیعت قبرس به دست نیامده تصور می‌شود که کشاورزان ساکن ترکیه گربه‌های اهلی را با خود به این جزیره آورده باشند. 0

بُطری (که در افغانستان بوتَل گفته می‌شود) به ظرف درازقامت و گِردی گفته می‌شود که گردن آن از بدنه‌اش باریکتر باشد. جنس بطری‌ها معمولاً از شیشه یا پلاستیک و گهکاه از سفال یا سنگ است و عمومآ برای نگهداری مایعات بکار می‌روند. برخی بطری‌ها برای نگهداری مواد شوینده، شامپو، لوسیون، پاک کننده‌ها نیز بکار می‌روند. بطری‌ها بطور کلی مصارف دارویی، بهداشتی، آرایشی، شیمیایی و غذایی دارند. دهانه بطری معمولاً با یک سرپوش یا چوب‌پنبه بسته می‌شود.

معمولاً انواع بطری‌های مصرف شده را چه شیشه‌ای و چه پلاستیکی، در قسمت‌های ویژه این نوع زباله‌ها جمع‌آوری می‌کنند تا بازیافت شود.

نگهداری مواد غذایی در بطری شیشه‌ای یا پلاستیکی، بسیار بهداشتی‌تر از نگهداری آنها در ظروف سفالی یا بشکه بود و با اختراع بطری، خطر ابتلا به انواع آلودگی و میکروب کاهش یافت. بطری‌های پلاستیکی را از مواد محکمی تهیه می‌کنند که در برابر فشار، مقاوم باشند.

در حدود ۱٬۵۰۰ پیش از میلاد، بطری‌های شیشه‌ای برای نخستین بار در مصر مورد استفاده قرار گرفت.

بطری‌های شیشه‌ای را شیشه هم می‌نامند (برای نمونه شیشه نوشابه، شیشه شیر). در زبان عامیانه به بطری، بُطر هم گفته می‌شود.

واژه بطری از زبان‌های اروپایی به فارسی وارد شده. ریشه این واژهbuttis لاتین به معنی بشکه‌است.

در پارسی سره، بدان «جامک» گویند.

دربارهٔ بطری‌های شناور حاوی نامه از گمشدگان بر روی دریا داستان‌های زیادی گفته شده‌است.

گردباد پیچش چرخنده ای از باد است که با سرعت در روی زمین حرکت می کند و همه ی چیزهای سر راهش را به سوی خود می کشد و بالا می برد. گردبادها، به طور عمده، در امریکای شمالی اتفاق می افتند. تندبادها نوع دیگری از توفان های چرخنده هستند، با این تفاوت که آن ها از روی دریاهای مناطق گرمسیری شروع می شوند. سرعت تندبادها ممکن است تا 240 کیلومتر در ساعت برسد.

* در سال 1930، در آمریکا، گردبادی یک قطار را از زمین بلند کرد و به داخل یک رودخانه انداخت.

* هوا نامرئی است، بنابراین شما نمی توانید باد را ببینید. اما می توانید آن را روی صورتتان احساس کنید و ببینید چگونه درختان را به هر سو می جنباند.

چرا باد می وزد؟

وقتی احساس می کنید باد می وزد، به این دلیل است که هوا در حال حرکت است. هوا وقتی گرم است حرکت می کند، سبک تر می شود و به طرف آسمان، بالا می رود. سپس هوای خنک تر با فشار آن را عقب می زند تا جای آن را بگیرد. با این عمل، نسیم ایجاد می شود.

* برای اثبات این که هوای گرم بالا می رود، یک پر را روی رادیاتور (شوفاژ) داغی بگذارید و ببینید چگونه در هوایی که از روی رادیاتور بلند می شود، به سمت بالا شناور می گردد.

توفان تندری از کجا آغاز می شود؟

توفان های تندری در ابرهای تندری عظیم و سیاه که گاهی در پایان یک روز داغ تابستان جمع می شوند آغاز می گردد. درون ابرها، بادهای قوی قطره های آب را به اطراف پرتاب می کنند؛ و ابر، صدا و الکتریسیته، یا همان رعد و برق، تولید می کند. این برق در آسمان به صورت جرقه های خیره کننده ی بزرگی پیدا می شود که ما به آن صاعقه می گوییم.

* بهترین و مطمئن ترین کار آن است که هنگام توفان تندری، داخل ساختمان بمانید. هرگز زیر درخت پناه نگیرید؛ زیرا صاعقه ممکن است به درخت برخورد کند و با جرقه ی برق خود آتش ایجاد کند.

همستر یا موش بزرگ به گروهی از جوندگان گفته می‌شود که به زیرخانواده Cricetinae تعلق دارد. همسترها ۲۵ گونه دارد که در شش یا هفت سرده دسته‌بندی شده‌اند.[۱] همستر جانوری پگاه‌رو است و در طول روز زیر زمین باقی می‌ماند تا مورد حمله شکارچیان قرار نگیرد. در طبیعت بیرون این جانور در درجهٔ اول از دانه‌ها، میوه‌ها و گیاهان تغذیه می‌کند و پس از آن گاهی به سراغ حشرات زیر زمین می‌رود.[۲] این جانور دارای جیب دهانی است به گونه‌ای که تا شانه‌هایش کشیده شده‌است و از آن برای جابجایی مواد خوراکی در هنگامی که در پناهگاهش زندگی می‌کند استفاده می‌کند.

رفتار این حیوانات وابسته به محیط اطراف، ژنتیک و ارتباط آنها با انسان‌ها است. از آنجا که زادوولد آنها زیاد است، در کشورهای پیشرفته از آنها به عنوان حیوانات آزمایشگاهی استفاده می‌شود. همسترها مانند حیوان خانگی توسط انسان‌ها نگهداری می‌شوند.[۳] اینکه این حیوان معمولا تنها زندگی می‌کند باعث شده‌است که آلودگی کمتری داشته باشد و بیشتر مورد علاقهٔ انسان‌ها قرار گیرد.

واژهٔ انگلیسی hamster مأخوذ از زبان آلمانی است که خود آن از واژهٔ hamustro در آلمانی علیای قدیم گرفته شده‌است، و آن هم احتمالاً برگرفته از choměstrǔ در زبان روسی قدیم است که ممکن است ترکیبی از khomiak روسی و staras لیتوانیایی باشد که هردو به معنای «همستر» هستند

همسترها معمولا اندامی نیرومند دارند، دم آن‌ها از طول بدنشان کوتاه‌تر است و گوش‌های پُرموی کوچکی دارند. ساق پای آن‌ها کوتاه و کلفت است اما خود پا پهن می‌باشد. موی بدن آن‌ها ضخیم و ابریشم‌مانند است و ممکن است بلند یا کوتاه باشد و به رنگ‌های سیاه، خاکستری، سفید، قهوه‌ای، زرد، قرمز و آمیخته‌ای از این رنگ‌ها (بسته به گونه اش) دیده می‌شود. همسترها را می‌توان در طول ۵٫۵ تا ۱۰٫۵ سانتی‌متر پیدا کرد اما بزرگترین آن‌ها همستر اروپایی است که طول آن به ۳۴ سانتیمتر (بدون در نظر گرفتن دم ۶ سانتی‌متری آن‌ها) می‌رسد. دومین گونهٔ همسترهای بزرگ‌اندام، مربوط به همستر آنگورا است که موی بلندی دارد و به همستر خرس تدی هم معروف است. طول این جانور تا ۱۸ سانتیمتر می‌رسد و در گونهٔ همسترهای طلایی هم جای می‌گیرد.

عقاب به گروهی از پرندگان شکاری عضو تیرهٔ عقابیان (Accipitridae از راستهٔ شاهین‌سانان Falconiformes) گفته می‌شود. حدود ۶۰ گونه از پرنده‌های شکاری عقاب نامیده می‌شوند که در ۱۱ سرده از خانوادهٔ عقابیان قرار می‌گیرند و بیشتر آن‌ها هم بومی اوراسیا و آفریقا هستند. معیار دقیقی برای تمایز عقاب‌ها از دیگر پرندگان تیرهٔ عقابیان یعنی سُنقُرها، کرکس‌ها، قوش‌ها و کورکورها، وجود ندارد اما به طور کلی عقاب‌ها از بقیه پرندگان شکاری -به جز برخی از کرکس‌ها- جثهٔ بزرگتری دارند و از پاهایی بزرگتر و نیرومندتر، منقارهایی بزرگ و خمیده و بال‌هایی پهن‌تر بهره‌مند هستند. تمامی عقاب‌ها شکاریان روزگرد هستند و بینایی فوق‌العاده دقیق و پروازی عالی در ارتفاعات بالا دارند.

عقاب‌ها به خاطر قدرتی که دارند، در بسیاری از فرهنگ‌ها به عنوان نماد جنگ و نیروی پادشاهی شناخته شده‌اند و تمثال ایشان بر روی بسیاری از سکه‌ها و بناهای تاریخی دیده می‌شود و بسیاری از کشورهای دنیا و سازمان‌ها و گروه‌های مختلف تصویر عقاب را به عنوان نماد خود انتخاب کرده‌اند.

عقاب‌ها از نظر آناتومی و مشخصات پروازی به کرکس‌ها شباهت دارند اما سر آن‌ها بر خلاف کرکس‌ها پوشیده از پر است. عقاب‌ها از نظر ظاهری به سنقرها هم شباهت زیادی دارند اما معمولاً بزرگترند و فاصلهٔ دو سر بال‌های ایشان طولانی‌تر است. تفاوت دیگر عقاب‌ها با این دو خویشاوند نزدیک خود در شیوهٔ معمول تغذیهٔ آن‌هاست: عقاب‌ها معمولاً شکارهای زنده را طعمه خود می‌کنند اما کرکس‌ها و سنقرها بیشتر از لاشه‌ها تغذیه می‌کنند. البته عقاب‌ها سنگین‌تر از آن هستند که بتوانند مثل شاهین‌ها و پرنده‌های کوچکتر تیرهٔ عقابیان (همچون برخی از انواع قوش‌ها) در هوا طعمه‌های خود را شکار کنند، پس معمولاً شکار خود را روی زمین غافلگیر کرده و آن را اسیر چنگال‌های نیرومند خود می‌کنند و مثل جغدها در بسیاری از اوقات با کندن سر شکار خود آن را از پای درمی‌آورند.[۱]

عقاب نیکوبار جنوبی کوچکترین نوع عقاب است که تنها ۴۵۰ گرم وزن دارد و بومی انحصاری جزایر نیکوبار در هند است. عقاب دریایی استلر با میانگین وزن ۶.۷ کیلو و عقاب فیلیپینی با طول یک متر در کنار عقاب دم‌سفید و عقاب هارپی از بزرگترین انواع عقاب‌ها هستند. عقاب ماهی‌گیر تنها پرنده شکاری است که با نام عقاب شناخته می‌شود اما به تیره عقابیان تعلق ندارد. این پرنده که تقریباً فقط از ماهی تغذیه می‌کند، تنها عضو بازمانده از خانوادهٔ زیستی خود یعنیPandionidae است.

پارکور (به فرانسوی: Parkour) یا هنر جابجایی (به فرانسوی: L'art du déplacement) یا شهرنوردی یک راه نوین برای تعامل با محیط اطراف فقط با استفاده از توانایی‌های انسان است. داوید بل، بنیان‌گذار پارکور در فرانسه می‌گوید: «جنبهٔ فیزیکی پارکور، غلبه‌کردن بر تمامی موانع پیش روست، درست مانند این‌که در شرایط اضطراری گیر کرده باشید. پارکور فقط صرف حرکات نیست، بلکه مجموعه‌ای هدفمند، و دارای فلسفهٔ خاص خویش است. پس هدف پارکور، رسیدن به مقصد با استفاده از کاراترین، روان‌ترین و مستقیم‌ترین مسیر و مناسب‌ترین حرکات است که می‌تواند شامل دویدن، پریدن، بالا رفتن و خزیدن باشد». «کارایی» یکی از مهم‌ترین مشخصه‌های پارکور است، و به این معنی است که لازم نیست حرکات، سریع‌ترین باشند، بلکه باید مستقیم‌ترین و با صرف انرژی کمتری انجام شوند و همچنین مانع آسیب دیدگی دراز مدت یا کوتاه مدت شوند.

به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود.

پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته، وجود داشته‌است. انسان‌ها به طور طبیعی گستره‌ای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را برای گذشتن از موانع به وجود می‌آورد. از آن گذشته، کودکان به سهولت و صورت بدیع و با نشاط حرکت می‌کنند، ولی ما هنگامی که شروع به حرکت آگاهانه می‌کنیم، آن ویژگی را از دست می‌دهیم. افراد زیادی در طول تاریخ بر روی حرکت انسان و بهبود آن کار کرده‌اند (از جمله عیاران کاغذباز).

اما پارکور به معنای خاص آن، توسط ریموند بل (Raymond Belle) که یک سرباز فرانسوی در جنگ ویتنام بود پایه‌گذاری شد. او و همراهانش به‌دنبال به وجود آوردن یک روش کارا و مناسب برای «تعقیب و فرار» بودند. این فعالیت‌ها، سرانجام توسط فرزندش دیوید بل (David Belle) به‌صورت مدوّن درآمد. داوید بیشتر عمر خود را صرف سامان‌دهی این ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد. او و دوستانش، از جمله سباستین فوکان (Sebastien Foucan) که مشهورترین آن‌هاست، با آموزش‌های ریموند بل این ورزش را از ترکیب ورزش‌های مختلفی مانند ژیمناستیک و با هدف کمک‌کردن به دیگران در مواقع اضطراری، در حاشیه پاریس به وجود آوردند.

هَشت‌پا یا اُختاپوس یک جانور آبزی از رده سرپایان است که در بخش‌های گوناگونی از اقیانوس‌های جهان، به‌ویژه در آب‌سنگ‌های مرجانی زندگی می‌کند.

۳۰۰ گونه از هشت‌پا شناسایی شده که این تعداد، یک‌سوم از تمامی گونه‌های سرپایان را تشکیل می‌دهد.

هشت‌پاها از زیرردهٔ نیام‌داران (Coleoidea)، بالاراستهٔ هشت‌پاشکلان (Octopodiformes) و راستهٔ هشت‌پایان (Octopoda) است.

هشت‌پاها دارای هشت بازو هستند که بر روی آن‌ها دو ردیف کلاهک مکنده وجود دارد. بر خلاف بیشتر سرپایان، هشت‌پاها تقریباً هیچ اسکلت درونی ندارند و بدنشان کاملاً نرم است. آن‌ها نه مانند ناتیلوس صدف بیرونی دارند و نه مانند سرپاور (ماهی مرکب) استخوان درونی دارند. یک منقار، شبیه به منقار طوطی، تنها قسمت سفت در بدن هشت‌پاها است. این منقار به هشت‌پا توانایی رفتن به لای شکاف‌های باریک بین صخره‌های زیرآبی به هنگام گریختن از دست مارماهی موری و دیگر ماهیان شکارچی را می‌دهد.هشت پاها در دو نوع سمی و غیر سمی هستند. وسیله شکاری هشت پا معمولا سمومی است که از بدن خود خارج می کند.

اختاپوس یک جانور آبزی از رده سرپایان است که در بخش های گوناگونی از اقیانوس های جهان، به ویژه در آب سنگ های مرجانی زندگی می کند.300 گونه از هشت پا شناسایی شده که این تعداد، یک سوم از تمامی گونه های سرپایان را تشکیل می 

تردستی یا چشم‌بندی یا شعبده فنّی ست برای نمودن اثری عجیب به حواسّ انسان‌ها به روش خاص. چه مرموز و چه با روش‌های فیزیکی؛ چه بر ذهن اثر گذارد و چه بر چشم و گوش و حواس.

یعنی تردست به بیننده چیزی نشان می‌دهد که واقعاً اتّفاق نیفتاده؛ به این هدف که او باور کند.

یمیا یا شعبده از نظر علوم غریبه: در کتاب کُلَه سِر یعنی همه اش راز آمده که ریمیا به معنی شعبده و طرح دستی است و علم شعبدان و آن دانستن قوای جواهر ارضیه است و مزح آن به یکدیگر از آن قوه حادث گردد که از آن قوت فعلی متقرن به غرابت صدور یابد. طرح دستی و چشم‌بندی نیز نجات به نام شعبده نامیده شده است.

 تردستی از نظر سبک سه دسته است:

عادی

تشریفاتی و رسمی: این عمل به صورت نمایش‌هایی در شهرهای اروپایی معمول بوده.

pow-wow: که نوع عامیانهٔ آن است

تردستی یک هنر است و با حقه‌های مختلف مردم را متحیر می‌کنند. اما جادوگری انجام کارهای غیرعادی با نیرویی خاص است.

روش و ابزار و شرایط تردستی

شعبده بازی چند قانون و اصل مهم دارد که حتماً باید آن‌ها را رعایت کنید. مثلاً هیچ‌گاه نباید شعبده بازی را برای یک نفر دو بار انجام دهید، یا نباید راز آن را بازگو کنید و... برای افزایش مهارت شعبده بازی خود نیاز به تمرین‌های زیادی دارید که برای مثال برای بار اول جلوی آیینه تمرین کنید، برای بار دوم جلوی کسی که شما را تشویق می‌کند مانند خانواده و... و وقتی به مهارت کافی دست پیدا کردید جلوی تماشاچیان به انجام آن بپردازید.

شرایط

خطای دید بیننده

سرعت عمل

روش:

حرکات سریع rapid motions

حرکات پنهان

ابزارها

ابزارهای مخصوصی، عمدتاً برای پنهان کاری

سَگ (نام علمی: Canis lupus familiaris) زیرگونهٔ اهلی گرگ‌ها و پستانداری از راستهٔ سگ‌سانان است. سگ نخستین جانوری است که به دست انسان اهلی شد. سگ‌ها متنوع‌ترین حیوان زمین هستند که میراث چند هزار سال مداخله انسان در روند جفت گیری و پرورش این حیوان است.

سگ‌ها نقش‌های مختلفی را در جوامع انسانی بر عهده گرفته‌اند و آدمیان از ایشان برای شکار، گله‌داری، بارکشی، محافظت، کمک به پلیس و نیروهای نظامی، همراهی و همدمی و کمک به اشخاص دچار ناتوانی استفاده کرده‌اند. در بعضی فرهنگ‌ها از آن به عنوان یک منبع غذایی هم استفاده شده‌است. در سال ۲۰۰۱ برآورد شده که حدود ۴۰۰ میلیون قلاده سگ در سراسر دنیا زندگی می‌کنند.

سگ‌ها شامل صدها نژاد متفاوت می‌شوند که بیشتر آن‌ها در چندصد سال اخیر به وسیله اصلاح نژادی توسط انسان‌ها ایجاد شده‌اند. انسان‌ها از طریق تولید نسل از سگ‌های دارای صفات جسمی و رفتاری مخصوص برای انجام بهتر نقش‌های خاص باعث ایجاد نژادهای متفاوتی از سگ‌های شده‌اند که تفاوت‌های ظاهری قابل توجهی با یکدیگر دارند. ارتفاع انواع مختلف سگ از سطح زمین تا بین دو کتف از حدود ۱۵ سانتی‌متر در نژاد شی‌هواهوا تا حدود ۷۶ سانتی‌متر درسگ تازی ایرلندی متغیّر است. رنگ آن‌ها نیز از سفید تا سیاه و از قهوه‌ای تیره تا روشن با طرح‌های مختلفی متغیر است. پوشش آنها نیز از بسیار کوتاه تا چند سانتی‌متر متفاوت است، از موی خشن تا پشم صاف، مجعد یا نرم.

سگ نوع اهلی گرگ خاکستری است اما زمان و محل دقیق اهلی‌شدن آن مشخص نیست. آخرین بررسی ژنتیکی در سال ۲۰۱۴ نشان داده که تبار سگ‌ها ۲۷ تا ۴۰ هزار سال پیش از گرگ خاکستری جدا شده‌است اما اهلی‌شدن آن‌ها در آن زمان اتفاق نیفتاده است چون هیچیک از جمیعت‌های فعلی گرگ خاکستری جد مستقیم سگ ها نیستند. این به معنی آن است که نسل سگ‌ها به جمعیتی از گرگ‌ها می‌رسد که نسل نوع وحشی آن‌ها اکنون منقرض شده است.. زمان آغاز اهلی شدن سگ حدود ۱۱ تا ۱۶ هزار سال پیش بوده که قبل از شروع دوران کشاورزی و دامپروری است و این نتیجه با مدارک باستان‌شناسی که نشان می‌دهد اهلی شدن سگ‌ها در جوامع شکارچی-گردآورنده انجام شده مطابقت دارد.

جیپ، (به انگلیسی: Jeep) شرکت خودروسازی آمریکایی است، که زیرمجموعه‌ای از گروه کرایسلر می‌باشد، که خود شرکت تابعه‌ای از شرکت خودروسازی فیات به‌شمار می‌آید. از ژانویه ۲۰۱۴ در پی راه‌اندازی گروه فیات کرایسلر اتومبیلز، جیپ نیز به‌عنوان زیرمجموعه‌ای از این گروه خودروسازی، فعالیت می‌نماید.

ایده اصلی ساخت جیپ عمدتاً از ذهن فرماندهان نظامی در جنگ جهانی اول تراوش کرد. جاییکه انسان و اسب در میادین باتلاقی و گل آلود جنگ از ادامه راه باز می‌ایستادند و گاهی جان خود را از دست می‌دادند. این نیاز به خودرویی چند منظوره که در ابتدای پیدایش و طرح‌های اولیه او را به همین اسم می‌شناختند، باعث پیدایش اولین اتومبیل دو دیفرانسیل به نام جیپ گردید.

نام جیپ از کلمه (به انگلیسی: General Purpose) به معنای چندمنظوره که به اختصار به جی. پی (به انگلیسی: G.P) و در اثر تلفظ زیاد، به جیپ (به انگلیسی: Jeep) بدل شد، گرفته شده. رییس هیئت مدیره شرکت ویلیز، جو فریزر، از اوایل سال ۱۹۳۹ بدنبال ساخت خودرویی سبک برای اهداف شناسایی-نظامی بود، با آغاز جنگ جهانی دوم در سوم سپتامبر همان سال در اروپا، و پیش بینی درگیری ایالات متحده آمریکا در این بحران، او پی‌گیری بیشتری نشان داد. حاصل مذاکرات او و افسران تدارکات ارتش برای ساخت خودرویی که در میادین جنگ قابل استفاده باشد، آن بود که قرار شد کمپانی ویلیز نمونه اولیه را جهت بررسی آماده نماید.

در خلال پاییز همان سال شرکت ویلیز متوجه شد که شرکت بنتام نیز در این داستان، دستی دارد، بعدها مدیران ویلیز متوجه شدند، که آنچه طراحان کمپانی بنتام بدنبال ساخت آن بودند، مدل پیشرفته‌تری از یک موتورسیکلت جعبه بغل‌دار، بوده است، خودرویی سبک و سریع با ظرفیت حمل سه نفر، درحالی‌که ویلیز بدنبال ساخت خودرویی مقاوم و زورمند، با اهداف فوق‌العاده بود.

صَنْدَلی یا سَنْدَلی، به فارسی دری: «چوکی» از اثاث است و برای نشستن بکار می‌رود.

بستنی# نوعی دسر منجمد است، که باید شامل حداقل ۱۰٪ چربی شیر باشد. مقدار این چربی می‌تواند از ۱۰ تا ۱۶ درصد تغییر یابد که معمولاً بستنی‌ها حاوی ۱۴٪ چربی شیر هستند[۱]، همچنین بستنی می‌تواند شامل دیگر انواع لبنیات مثل خامه باشد که به همراه مواد شیرین‌کننده و طعم‌دهنده تهیه می‌شود. اولین کارخانه صنعتی بستنی‌سازی جهان در سال ۱۸۵۱در مریلند، کار خود را آغاز نمود.[۲]

فیل #یا پیل نام حیوانی بزرگ‌جثه از راسته خرطوم‌داران (Proboscidea) از خانواده فیلان (Elephantidae) است که بیشتر بومی هندوستان و آفریقا می‌باشد.

موتورسیکلت که به اختصار به آن موتور نیز گفته می‌شود، وسیله نقلیه‌ای دو چرخ و موتوردار است.

موتور #سیکلت همانند دوچرخه دو چرخ دارد اما بجای پدال همانند اتوموبیل دارای موتور احتراقی است.

برخی بر این باورند که سازنده‌ی این دستگاه موتورسیکلت (موتور بخار) فردی امریکایی به‌نام سیلوستر اچ. روپر می‌باشد

در این کلیپ می توانید یکی از جالب ترین و بزرگترین موتور های موجود در جهان را مشاهده کنید این موتور که توسط فردی که عاشقموتور های سنگین است طراحی شده است بسیار غول پیکر می باشد.

موتور سیکلت دارای اجزای اصلی زیر می‌باشد: ۱. موتور ۲. سیلندر (تا 12 سیلندر مانند کاوازاکی زد 2300 سی سی) ۳. سر سیلندر ۴. اگزوز ۵. صفحه کلاچ ۶. زین ۷. باک بنزین ۸. رادیاتور اب یا روغن

از برندهای موتورسیکلت می‌توان هوندا - یاماها - سوزوکی - کاوازاکی ژاپن، کی تی ام اتریش، ایژ - ام زد روسیه، هارلی دیویدسون آمریکا، دوکاتی ایتالیا و بی ام و آلمان اشاره کرد.

از موتورسیکلت‌های سبک تر می‌توان به موتور وسپا اشاره کرد که در اصل ایتالیایی است.